Wybierz język

Polish

Down Icon

Wybierz kraj

Mexico

Down Icon

Mariona, najcichsza liderka Hiszpanii: „Od kiedy wyjechałam do Anglii, porzuciłam fortepian”.

Mariona, najcichsza liderka Hiszpanii: „Od kiedy wyjechałam do Anglii, porzuciłam fortepian”.
Hiszpańska reprezentantka Arsenalu, Mariona Caldentey. GETTY
Specjalny wysłannik Inma Lidón Berne (Szwajcaria)
Specjalny wysłannik Berno (Szwajcaria)
Zaktualizowano

Mariona Caldentey (Felanitx, 1996) nigdy nie wie, skąd przyjdzie, ani na boisku, ani podczas rozmowy. Trzymając się z dala od wszelkich kontrowersji, nigdy też nie powstrzymuje się, gdy mówi o problemach swojej ojczyzny i swojego pokolenia. W wieku 29 lat wyraźnie ma piłkę nożną pod kontrolą. Dlatego była taką sensacją w swoim pierwszym roku w Premier League z Arsenalem (z którym wygrała Ligę Mistrzów przeciwko swoim byłym kolegom z Barcelony) i znajdzie się na krótkiej liście mocnych kandydatów do Złotej Piłki . Ona, która nigdy nie traci uśmiechu, wie, że będzie to zależało od występu Hiszpanii na tych Mistrzostwach Europy. Turnieju, w którym piłka zaczęła się toczyć wczoraj i robi to dzisiaj dla drużyny Montse Tomé , która zmierzy się z Portugalią w pierwszej kolejce grupy. Zawsze najtrudniejszy mecz.

Czy nie ma koncentracji bez wypadków?
To prawda, że ​​obóz treningowy zaczął się trochę niepewnie. Takie rzeczy jak [przyjęcie Aitany na zapalenie opon mózgowych] są przerażające, zwłaszcza gdy nie wiesz, czy to coś poważnego, ale już teraz jesteśmy podekscytowani, że jest tutaj, ponieważ jest dla nas bardzo ważna. Mistrzostwa Europy to wielki cel i teraz skupiamy się na turnieju.
Od Euro 2022 zaszło wiele zmian. Czy wszystko jest bliższe temu, na co liczyłeś?
Obecnie nasza pozycja jest uprzywilejowana. Mamy wszystko, czego potrzebujemy, aby skupić się na graniu i występach. A na dodatek wszyscy ludzie, którzy nas śledzą, którzy nas wspierają... to też się bardzo zmieniło, na szczęście. Są nami podekscytowani.
Jak zmieniły się twoje relacje z Montse Tomé od czasu obozu treningowego w Oliva? Ona dobrze o tobie mówi, a ty przyjąłeś ją do grupy kapitana...
Obóz treningowy w Oliva był trudny i intensywny, ale dostosowaliśmy się i dalej rozwijaliśmy razem, stając się zespołem, i myślę, że, jak powiedziałem, jesteśmy w bardzo dobrym miejscu. Czujemy się wysłuchani, a to sprawia, że ​​czujesz się komfortowo.
Opublikował książkę, nie wiem, czy w ramach terapii, czy po to, żeby się odstresować...
To był przegląd wszystkiego. Mówią o wielu rzeczach w moim życiu, nie tylko o wszystkim, co dzieje się z reprezentacją.
Rok temu opuścił oazę Barcelony na rzecz Arsenalu i ponownie wygrał Ligę Mistrzów...
Jako piłkarzowi bardzo mi to pomogło, ponieważ byłem w Barcelonie przez 10 lat, grając w tę samą piłkę z tymi samymi zawodnikami. Czułem się super komfortowo i było to, że tak powiem, łatwe. To było wyzwanie, aby przystosować się do Premier League, bardziej wzloty i upadki, defensywne i fizyczne aspekty... Mogę powiedzieć, że to było bardzo pozytywne doświadczenie po tym pierwszym roku.
Najlepsza zawodniczka, 18 goli, 9 asyst... Jak dobrze się zaadaptowała!
Prawda jest taka, że ​​na mojego pierwszego ligowego gola trzeba było trochę poczekać, ale bardzo mi się to podobało. Nadal pragniemy tytułu ligowego i będziemy o niego walczyć w przyszłym roku.
Czy Mariona powinna zostać brana pod uwagę jako kandydatka do Złotej Piłki?
Zawsze mówimy, bo to prawda, że ​​najważniejsze są tytuły zbiorowe, ale miejmy nadzieję, że na poziomie indywidualnym jesteśmy w wystarczająco dobrej formie, aby wygrać. A jeśli wygramy te Mistrzostwa Europy, pomoże to zapewnić, że Złota Piłka również pozostanie w Hiszpanii.
Byłaby trzecią Hiszpanką, która wygrała i trzecią, która wychowała się w Barcelonie. Czy to przypadek, czy odzwierciedla sposób pracy?
W Hiszpanii zawsze było mnóstwo talentów, a w chwili, gdy talent został uwolniony, nadeszły rezultaty. Aita i Ale to dwaj najwięksi przedstawiciele, ale są inni bardzo dobrzy gracze, tacy jak Patri Guijarro, Ona Batlle i Vicky Losada, którzy już się wyłaniają. To nie przypadek. Talentu, który mamy w Hiszpanii, nie ma nigdzie indziej. I to była tylko kwestia czasu, zanim ten talent rozkwitnie.
Zmęczeni życiem bez słońca, szynki i jazdy lewą stroną? Plus, oczywiście, angielski, co nie zawsze jest prostą sprawą...
Słońce wschodzi [śmiech], ale są miesiące, szczególnie styczeń, kiedy robi się ciemno o czwartej. I to jest trudne. Podobnie jak jedzenie, które jest inne. Opanowałem jazdę po lewej stronie po przebiciu opon i uderzeniu w kilka krawężników. Teraz odkrywam, że kiedy wracam do Hiszpanii, muszę myśleć, dokąd jadę. Jeśli chodzi o język, myślałem, że mam dobre podstawy, ale to prawda, że ​​kiedy wiele osób mówi jednocześnie i mówią bardzo szybko, jest trudno. W pewnym momencie powiedziałem sobie: „Może nie znasz aż tak dobrze angielskiego”. Bardzo się poprawiłem, chociaż nie wiem, czy będę pamiętał po lecie mówienia po majorkańsku.
A co z pianinem?
Od kiedy pojechałem do Anglii, zostałem porzucony. Nie mam tam klawiatury i przez rok przystosowywałem się do wielu rzeczy. Jak tylko się uspokoję i będę spokojniejszy, wstawię klawiaturę z powrotem do domu, bo to coś, co naprawdę lubię.
W wieku 29 lat ma dom na Majorce. Musi być uprzywilejowana w swojej grupie, biorąc pod uwagę problemy mieszkaniowe na wyspie. Cóż, wszędzie, ale szczególnie na wyspie...
Kiedy kupiłem dom na Majorce, miałem 26 lub 27 lat i zrobiłem to sam. To prawdziwe błogosławieństwo. Jesteśmy uprzywilejowani. Mam znajomych, którzy wzięli kredyt hipoteczny i mogli kupić, lub którzy odziedziczyli po dziadkach, ale to nie jest łatwe.
Czy masowa turystyka dotarła do Fenalitx?
Turystyka jest teraz poza kontrolą i tak właśnie czujemy się na Majorce. Byłem tam przez dwa tygodnie i to był szok, mimo że moje miasto nie należy do najbardziej turystycznych i wciąż był czerwiec... Turystyka jest ogromnym problemem na wyspach i jakoś trzeba ją kontrolować i regulować, bo w przeciwnym razie życie po prostu nie jest życiem dla miejscowych.
Czy w Felanitx jest drużyna kobieca grająca na stadionie Mariona Caldentey?
Jeszcze nie, ale Collerense, pionier, jest na wyspie, a teraz Atlético Baleares. Coraz więcej ludzi chce grać na wyspach i jest więcej wzorów do naśladowania, takich jak Patri Guijarro i Cata Coll. Miejmy nadzieję, że pomoże to w dalszym zwiększaniu kibicowania piłce nożnej w przyszłości.
Dorastałeś, grając z chłopcami; nie było innej opcji. Czy to lepsze czy gorsze? Jesteś za czy przeciw drużynom mieszanym płciowo w młodzieżowej piłce nożnej?
Uwielbiałam grać z chłopakami i dopóki nie nastąpiła fizyczna zmiana, lubiłam mieszane drużyny w młodzieżowej piłce nożnej. Przez wiele lat byłam jedyną dziewczyną, a to, czego chcesz, to dobrze się bawić, chociaż to również sprawia, że ​​budzisz się i szukasz swoich kasztanów.
elmundo

elmundo

Podobne wiadomości

Wszystkie wiadomości
Animated ArrowAnimated ArrowAnimated Arrow